# 1 jan 2023 -1 jan 2024 ## Inleiding Wij zijn twee gebruikers van taalmodellen die een jaar lang 20 uur per week met ChatGPT gesprekken hebben gevoerd. Deze ervaring heeft onze kijk op ons werken volledig veranderd. ## Begin van onze reis We begonnen met het herschrijven van e-mails en corrigeren van spelfouten, maar al snel leidde dit tot ruwere input en meer fouten. Dit proces leidde tot het inzicht dat we enkel de kern hoefden aan te geven, waarna ChatGPT de rest van de e-mail kon genereren. Geïnspireerd door deze ontdekking, vroegen we ons af waarom we zelf nog zouden schrijven als ChatGPT dit efficiënt voor ons kon doen. Geleidelijk begonnen we meer schrijftaken aan ChatGPT over te laten, gedreven door het idee om onze aanpak te stroomlijnen. We legden elke stap vast, van het herschrijven van e-mails tot het vormen van een visieplan voor tekstcreatie met ChatGPT. ## Ontdekking van context Naarmate we meer ervaring opdeden met ChatGPT, kwamen we tot een cruciaal inzicht: 'context is koning'. Deze realisatie veranderde onze benadering van input geven. We ontdekten dat als we onze situatie en behoeften nauwkeurig en duidelijk omschreven, de output van ChatGPT consistent van hoge kwaliteit was. Deze ervaring onderstreepte het belang van context: de juiste context in onze input bepaalde het succes van de gegenereerde teksten. Dit inzicht in de impact van context werd een kernpunt in onze verdere experimenten met het taalmodel. | ## Verfijning van onze aanpak Onze ervaring met context leidde tot een preciezere aanpak. We beschreven situaties, zoals e-mailcontext, en overwogen wat belangrijk was om mee te geven, zoals de reden of de situatie. Het was niet altijd duidelijk wat het belangrijkste was, en dat leerden we door de reacties van ChatGPT op onze input te analyseren. Dit hielp ons te bepalen wat het model begreep en wat niet. Het werken met een taalmodel lijkt op een gesprek voeren, waarbij de kwaliteit afhangt van het aanpassen van onze input aan de output. ## Reflectie op onze rol Naarmate we beter werden in het gebruik van het taalmodel en de kwaliteit van de output zagen verbeteren, begonnen we ons af te vragen wat onze rol nog was. Als het taalmodel nu al zoveel kan, wat zou het dan in de toekomst kunnen? Dit zette ons aan het denken over onze eigen waarde: als kenniswerkers focussen we op het creëren en delen van kennis. Door onze kennis om te zetten in tekst, verkregen we meer inzicht en hoefden we minder te onthouden. Met al onze kennis in tekst, konden we het taalmodel effectiever gebruiken door het van rijke context te voorzien. Dit leidde tot snellere en betere output. Uiteindelijk realiseerden we ons dat onze belangrijkste taak het geven van de juiste kennis en context aan het model is. ## Conclusie Met onze kennis nu gevangen in tekst en de communicatie via het taalmodel ook in tekst, is het taalmodel een verlengstuk van onszelf geworden. [[creatie verhaal zonder flow]]