Biologisch gezien komt het gevoel van druk vaak voort uit een complex samenspel van neurologische en hormonale processen in het lichaam. Het sympathische zenuwstelsel, dat betrokken is bij de reactie op stress, speelt hierbij een belangrijke rol. Wanneer het lichaam een stressor detecteert, zoals een naderende deadline of een potentieel gevaarlijke situatie, activeert het sympathische zenuwstelsel de "vecht-of-vlucht"-reactie. Dit activeert de hypothalamus in de hersenen, die op zijn beurt de bijnieren aanzet om stresshormonen zoals cortisol en adrenaline vrij te geven. Cortisol wordt vaak het "stresshormoon" genoemd omdat het betrokken is bij de regulering van de stressrespons. Het verhoogt de bloedsuikerspiegel en verbetert de mentale alertheid en energie, wat nuttig kan zijn in noodsituaties. Echter, wanneer de stress aanhoudt, kan een overmatige productie van cortisol leiden tot negatieve effecten op de gezondheid, waaronder gevoelens van angst en druk. Adrenaline, een ander hormoon dat vrijkomt tijdens stress, verhoogt de hartslag en bloeddruk, versnelt de ademhaling en verhoogt de alertheid, allemaal om het lichaam voor te bereiden op actie. Deze fysiologische reacties kunnen leiden tot het ervaren van een gevoel van druk, omdat het lichaam zich voorbereidt om te reageren op een stressvolle situatie. Het is belangrijk op te merken dat hoewel deze reacties evolutionair gezien nuttig zijn, ze niet altijd gepast zijn voor moderne stressoren, zoals werkgerelateerde stress of sociale druk. Langdurige blootstelling aan dergelijke stressoren kan leiden tot chronische stress, wat ernstige gevolgen kan hebben voor de gezondheid en het welzijn.